1945–1960
De Joods-Nederlandse bevolking na de Tweede Wereld Oorlog wordt gekenmerkt door een aantal beduidende veranderingen: emigratie, een laag geboorte cijfer en een grote mate van huwelijken buiten de groep. Na de Tweede Wereld Oorlog en de verschrikkingen die door de Holocaust werden veroorzaakt, migreerden duizenden van de overlevende Joden naar Israel (nog steeds het thuis van zo’n 6.000 Nederlandse Joden) en de Verenigde Staten.
In 1947, twee jaar na het einde van de Tweede Wereld Oorlog, was het totale aantal Joden in Nederland volgens de volkstelling net 14.346 (ver beneden het aantal van 154.887 zoals door de Duitse bezettingsmacht geteld in 1941). Later werd dit aantal door Joodse organisaties aangepast tot ongeveer 24.000 Joodse inwoners in Nederland in 1954 – niettemin een enorme daling in vergelijking met het aantal in 1941 getelde Joden – een getal dat ook betwist werd, aangezien de Duitse bezettingsmacht Joden telde op basis van ras, wat betekende dat bijvoorbeeld honderden Christenen van Joodse afkomst ook werden inbegrepen in de Nazi census (volgens Raul Hilberg in zijn boek 'Perpetrators Victims Bystanders: the Jewish Catastrophe, 1933–1945', "Nederland ... [telde] 1.572 Protestanten [van Joodse afkomst in 1943] ... Er woonden ook ongeveer 700 Katholieke Joden in Nederland [tijdens de Nazi bezetting] ...") In 1954 was de geografische spreiding van 23.723 Nederlandse Joden in Nederland als volgt (aantal Joden per provincie):

* Groningen      242    * Friesland        155 * Drenthe          180

* Overijssel           945     * Gelderland         997 * Utrecht               848

* Noord Holland       15.446   (inclusief 14.068 in Amsterdam)     * Zuid Holland            3.934

* Zeeland                    59    * Noord Brabant        620 * Limburg                  297

1960-er en 1970-er jaren
De 1960-er en 1970-er jaren toonden een lager wordend geboortecijfer onder Nederlandse Joden, terwijl huwelijken buiten de groep toenamen; terwijl het aandeel huwelijken buiten de groep in de periode 1945-1949 bij Joodse mannen 41% en bij Joodse vrouwen 28% bedroeg, zagen de cijfers van de 90-er jaren een toename van huwelijken buiten de groep naar ongeveer 52% van het totale aantal huwelijken bij Joden. Bij zogenoemde vader Joden bedraagt het aandeel huwelijken buiten de groep zelfs 80%.
Binnen de Joodse gemeenschap pogen sommigen deze trend te keren door mogelijkheden te creëren voor (single) Joden om in contact te komen met andere (single) Joden, zoals de dating site Jingles, Jentl en Jewell. Volgens een onderzoek van het ''Joods Maatschappelijk Werk'' heeft een groot aantal Nederlandse Joden een academische opleiding gevolgd en zijn er meer Joodse Nederlandse vrouwen op de arbeidsmarkt dan niet-Joodse Nederlandse vrouwen.

Vanaf 1980
De Joodse bevolking van Nederland werd internationaler met in de laatste decennia een instroom van merendeels Israelische en Russische Joden.
Ongeveer één op de drie Nederlandse Joden heeft een niet-Nederlandse achtergrond. Het aantal Israelische Joden dat in Nederland woont (geconcentreerd in Amsterdam) loopt in de duizenden (schattingen lopen van 5.000 tot 7.000 Israelische immigranten in Nederland, hoewel sommige claims wel tot een hoogte van 12.000 oplopen en slechts een relatief klein aantal van deze Israelische Joden tot een van de Joodse religieuze instituties in Nederland behoort.

Ongeveer 10.000 Nederlandse Joden zijn de afgelopen decennia geëmigreerd naar Israel. Momenteel wonen er ongeveer 41.000 tot 45.000 mensen in Nederland die Joods zijn in de zin van ''halakha'' (Rabbinale wetten), gedefinieerd als een Joodse moeder hebbend (70% – ongeveer 30.000 personen) of die een Joodse vader hebben (30% – ongeveer 10.000 – 15.000 personen; hun aantal werd in april 2006 op 12.470 geschat)  en in de meeste Nederlandse Joden wonen in de grote steden in het westen van Nederland (Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht); ongeveer 44% van alle Nederlandse Joden wonen in Amsterdam, dat als het centrum van het Joodse leven in Nederland wordt beschouwd.
In 2000, was 20% van de Joods-Nederlandse bevolking 65 jaar of ouder; de geboortecijfers onder Joden waren laag. Een uitzondering is de groeiende Orthodoxe Joodse bevolking, vooral in Amsterdam.

Er zijn momenteel ongeveer 150 synagogen in Nederland, waarvan ongeveer 50 nog in gebruik zijn voor religieuze diensten.
In Nederland zijn grote Joodse gemeenschappen in Amsterdam, Rotterdam en Den Haag; kleinere worden aangetroffen door het hele land, in Alkmaar, Almere, Amersfoort, Amstelveen, Bussum, Delft, Haarlem, Hilversum, Leiden, Schiedam, Utrecht (stad)|Utrecht en Zaandam in het westelijke deel van het land, in Breda, Eindhoven, Maastricht, Middelburg, Oosterhout en Tilburg in het zuidelijke deel van het land en in Aalten, Apeldoorn, Arnhem, Assen, Deventer, Doetinchem, Enschede, Groningen (stad)|Groningen, Heerenveen, Hengelo, Leeuwarden, Nijmegen, Winterswijk, Zutphen en Zwolle in de oostelijke en noordelijke delen van het land.